Genre: misdaadroman
Jaar : 2001 vertaling.
Achterflaptekst: Ruim twintig jaar geleden stierf in een keurige woonwijk van Londen een zwarte vrouw in een goot. Ze werd "gekke Annie" genoemd en door haar buren met de nek aangekeken.
De politie registreerde haar dood als verkeersongeluk en beschreef Annie, als een vrouw, die zelfs wanneer ze nuchter was, slechts een geringe grip op de werkelijkheid had.
Haar dood zou weinig opschudding veroorzaakt hebben , ware het niet dat de jonge mevrouw Ranelagh, die haar vond, blijft volhouden dat Annie is vermoord.
Wat ook de waarheid is over Annie, of ze echt zo gek was als haar naaste bure. Beweerden, er moet iets gebeurt zijn tussen Annie en mevrouw Ranelagh. Maar waarom is mevrouw Ranelagh er zo van overtuigd dat het moord was, terwijl er geen woord of Annies lippen kwam toen ze stierf?
En wat is de reden dat mevrouw Ranelagh er zo van overtuigd is en twintig jaar na dato nog steeds geobsedeerd op zoek naar de waarheid omtrend Annies dood?
Mijn mening: ik vond het een bijzonder boek. Het is in de ik vorm geschreven en de eerste keer dat ik het probeerde te lezen heb ik het aan de kant gelegd vanwege, de correspondentie tussen een aantal mensen en waar ik in de eerste instantie het nut niet van inzag.
Bij het opnieuw lezen merkte ik dat het heel knap in ewlkaar zit. Vanuit de ik persoon zoveel mensen uit een buurt leren kennen. De intriges en het loopt totaal omverwachts heel anders af. Degene van wie je denkt dat ie het gedaan heeft, is het juist helemaal niet.
Meeleven met de mensen lukte heel goed. Ook vanuit de mevrouw Ranelagh.. Die de ik persoon is. Ik vind het beslist een aanrader. Ik kon het moeilijk wegleggen. Zeker niet gedateerd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten