maandag 8 mei 2017

Gelezen: Zomerhitte: Marijke Verhoeven

Zomerhitte

Genre: thriller
Jaar: 2015
Samenvatting: Een schildercursus in het heuvelachtige Limburg loopt heel anders dan Laura had verwacht… Een peperdure schildercursus in het Limburgse Heuvelland is volgens hartsvriendin Lucy de beste remedie voor Laura’s gebroken hart. Tot haar eigen verbazing vindt Laura al snel afleiding bij de charismatische cursusleider Philip Cools, die als een blok voor haar valt. Zij inspireert hem tot het maken van prachtige meesterwerken. Maar dan blijkt dat Philips mooie verhalen niet helemaal zuiver zijn en dat in het broeierige en artistieke gezelschap Philip niet de enige is die iets te verbergen heeft.

Mijn mening: Het is een beetje jammer dat het boek te koop is als thriller. Ik heb het boek beslist ervaren als een roman. Leuke personages en dialogen, maar naar mijn mening iets teveel seks.
Pas toen ik over de helft was werd het een beetje spannender. Wie de slechterik was bleef wel lekker lang onduidelijk. De plot was verrassend. Ik heb wel genoten van de schrijfstijl! Maar een roman was beter op zijn plek geweest.

*** drie van de vijf sterren!

woensdag 3 mei 2017

Gelezen: Dagen van schaamte: Lieneke Dijkzeul

 

Genre: psychologische thriller
Jaar: 2016
Samenvatting: Pieter Elting is een geslaagd man met een glanzende carriere, een groot huis en een dure auto. Dan slaat het noodlot toe: op klaarlichte dag wordt hij ontvoerd en vervolgens opgesloten in een lege kamer, waarom? Gaat het om losgeld?
Zijn ontvoerders geven hem geen enkele verklaring. Integendeel, hij krijgt  de opdracht zelf te achterhalen waarom hij ontvoerd is. Als hem tenslotte de schrijnende reden duidelijk wordt, moet hij schuld bekennen om zijn leven te redden.

Mijn mening:  Ik vond het verhaal langdradig. Het grootste deel van het boek speelt zich af in een kale lege kamer vanuit het perspectief van het slachtoffer. Ik heb doorgelezen omdat ik nieuwsgierig werd wat de beweegredenen van de daders was.
Vanaf dat punt wordt het verhaal iets levendiger. En volledig te begrijpen. Een maarschappelijk probleem wat ik niet ga verklappen maar wel degelijk heel moeilijk. Toch was het levendiger geworden als er meerdere perspectieven vanuit de omgeving zouden worden bekeken. ..

*** drie van de vijf sterren

maandag 1 mei 2017

Gelezen: Tien jaar vrijheid: Natascha Kampusch

Tien jaar vrijheid

Genre: Waargebeurd/ ontvoering
Jaar: 2016
Samenvatting: 'Vanaf nu neem ik mijn leven in eigen hand'. Ze dacht dat haar bevrijding het begin zou zijn van een heel nieuw leven vol energie en mogelijkheden. Maar in plaats daarvan werd ze herhaaldelijk gedwongen om toch weer in haar donkere verleden te duiken. Voor het eerst vertelt Natascha Kampusch hoe moeilijk het was haar eigen rol in het leven weer te vinden - en waarom ze haar vertrouwen in de goedheid van de mens nooit heeft verloren. Op 23 augustus 2006 eindigde een van de meest spectaculaire ontvoeringen uit de recente geschiedenis: Natascha Kampusch ontsnapte uit de kelder waar ze meer dan acht jaar werd vastgehouden. Hierover schreef ze het veelgeprezen boek De diefstal van mijn jeugd. Tien jaar nadat ze wist te ontkomen geeft ze een inkijk in haar leven na de ontsnapping. Ze vertelt over haar ervaringen, zowel bitter als mooi, haar dromen en nachtmerries, over het dagelijks leven, haar werk voor diverse projecten en haar inzet voor getraumatiseerde jongeren die net als zij het slachtoffer van misbruik zijn geweest. Dit alles in de hoop daarmee haar eigen trauma te overwinnen. Tien jaar vrijheid is een indrukwekkend boek van een moedige vrouw die altijd de kracht heeft weten te vinden om het leven in eigen hand te nemen.

Mijn mening: De ergste nachtmerrie ooit die lijkt te eindigen in vrijheid als deze jonge vrouw ontsnapt uit de handen van haar ontvoerder. De hele wereld keek mee hoe dit verhaal jarenlang weer opnieuw in de media verschijnt met telkens weer nieuwe feiten.
Wat het met haar heeft gedaan, heeft Natascha in dit boek duidelijk gemaakt. Eigenlijk is ze tot op de dag van vandaag nog steeds niet vrij omdat ze telkens weer gedwongen wordt om te praten over haar verleden. Hoe de buitenwereld het geloof in haar kwijtraakt door alle nieuw verzonnen verhalen die maar niet lijken te eindigen. Diep respect voor deze vrouw, die zich staande weet te houden. Maar ook medelijden. Wanneer houdt het op? Wanneer mag ze proberen eindelijk een leven te leiden en een beetje geluk te vinden? Ik wens het haar toe...

***** vijf van de vijf sterren