Genre: Thriller
Jaar: 2006 vertaald
Flaptekst: In een bos valkbij een klein stadje in Amerika wordt het lijk van een klein meisje gevonden.
Adam, een autistische jongen van negen, is de enige getuige, maar hij kan niet vertellen wat hij heeft gezien.
Adam trekt zich terug in zijn wereld van stilte, een wereld die Cara, zijn alleenstaande moeder, maar al te goed kent. Cara probeert Adam uit zijn cocon te halen. Niet alleen ten behoeve van het politieonderzoek, maar ook in het belang van haar zoon en zichzelf.
Ze roept de hulp in van Morgan, een twaalfjarig vriendje van Adam. Samen proberen zij te ontdekken wat Adam gezien heeft en waarom hij er niet over kan praten. Hoe dichter Cara bij de waarheid komt, hoe meer zij gedwongen wordt om haar eigen verleden onder ogen te zien en ze begint te vrezen dat ze, door de mensen van wie ze houdt te beschermen, steeds meer in gevaar brengt.
Cammie mcGovern is moeder van drie kinderen waaronder een autistische zoon. Oogcontact is haar tweede roman. Voor haar korte verhalen ontving zij de Nelson Agren Award.
Mijn mening: iedereen die wel eens te maken heeft gehad met autisme, zal het herkennen. In eenvoudige taal wordt heel goed uitgelegd wat autisme is en meteen zegt het verhaal wat eromheen verzonnen is, hoe kwetsbaar deze kinderen zijn.
Hoe gemakkelijk zij het slachtoffer kunnen zijn van iets kleins of iets gruwelijks als in dit verzonnen verhaal. Hoe er uit alle macht geprobeerd wordt om uit de jongen te krijgen wat daar gebeurd is.
Het schoolsysteem in Amerika wijkt af van dat van ons, maar ook dat wordt al snel duidelijk.
Het verleden en het heden komen samen en heeft mij als moeder van een autistische jongen wel degelijk geraakt.
Ik kan dit boek iedereen aanraden. Het is van elke tijd!
**** van de vijf sterren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten