Gelezen: Zondaarskind: Marion Pauw

 

Genre: Literaire thriller

Jaar: 2009

Samenvatting: De tachtigjarige Geertruida Amalia Langhout verloor op jonge leeftijd haar ouders en groeide op bij de hardvochtige Zusters van Liefde. Als ze als dienstbode bij een gegoede familie in Bussum komt te werken lijkt het tij te keren: ze wordt verliefd, raakt zwanger en heeft grootse plannen. Totdat Frédérique Vos haar pad kruist. Later, als deze oude vijandin op bejaarde leeftijd in Amalia¿s leven terugkeert, rijst de vraag of Amalia, oud en wijs geworden, eindelijk in staat is om te doen wat ze allang had moeten doen: wraak nemen.

Mijn mening: De spanning wordt heel langzaam opgebouwd. Je kunt erg meeleven met de hoofdpersoon. Het verhaal wordt vanuit het heden en het verleden beleefd. 

Niet overdreven veel beschrijvingen van de omgeving maar vooral wat er in het hoofd van de hoofdpersonage gebeurd. Haar wraak is dan ook briljant. Graag gelezen!

*** drie van de vijf sterren :-)

Gelezen: Bitter zoet: Heleen Niele

 

Genre: Literaire thriller

Jaar: 2007

Samenvatting: Als Marit naar Londen vertrekt om deel te nemen aan een workshop voor getalenteerde chocolatiers, denkt ze aan niets anders dan chocola. Bij terugkomst kan ze alleen nog maar denken aan Derek, de enige andere Nederlandse deelnemer. Ze is hopeloos verliefd. Maar hij komt niet opdagen bij hun afspraakje en laat een dag later via een mail weten dat hij haar nooit meer zal zien. Hij waarschuwt Marit dat ze in geen geval moet proberen hem te vinden. Eerst wanhopig, later verbeten gaat ze toch naar hem op zoek. Maar de vrijblijvendheid van haar zoektocht verdwijnt wanneer de dreigementen in Marits richting wel heel concreet worden.

Mijn mening: Een greep uit de eigen boekenkast, waarvan je soms niet weet dat je ze hebt. Het verhaal komt maar traag op gang en in het begin is het vooral een opsomming van eten en drinken, wat ik best storend vond. Later in het verhaal verdwijnt dat. De personages blijven een beetje oppervlakkig.

Verrassend is wel het verdwijnen van de man op wie Marit verliefd wordt. De zoektocht naar hem bleef mij wel boeien en dat is de reden dat ik door bleef lezen. Zijn rol was absoluut interessant en heel anders dan verwacht. Echter kwamen daarna weer wat dubieuze gebeurtenissen die in werkelijkheid niet zo gaan, waardoor het verhaal voor mij geen voldoende krijgt. 

** van de vijf sterren. 

Gelezen: De kleur van Colorado: Rebecca Yarros

 

Genre: roman

Jaar: 2020

Samenvatting: Camden Daniels, de hoofdpersoon in 'De kleur van Colorado' van Rebecca Yarros, zou zijn verleden het liefst achter zich laten. Zes jaar geleden keerde hij terug van het slagveld zonder zijn jongere broer. Niemand in zijn thuisstad Alba in de Amerikaanse staat Colorado kon hem dat vergeven, vooral zijn vader niet. Dus vertrok Camden – voorgoed. Of dat dacht hij tenminste. Want als zijn vader begint te dementeren, heeft hij geen keus. Hij gaat terug naar huis. Terug naar het verraad, terug naar de pijn én terug naar Willow, de vrouw die hij nooit heeft kunnen vergeten.

Mijn mening: Het verhaal is geschreven in de ik vorm en wordt beleefd vanuit de twee hoofdpersonages, Camden en Willow. De schrijfstijl is prettig, geen lange beschrijvingen van de omgeving, mooie dialogen, maar wel veel herhaling en om elkaar heen gedraai.

Uiteindelijk komen de hoofdpersonages nader tot elkaar en hebben ze zinderende seks. Hierdoor raakt het verhaal toch een beetje zijn diepgang kwijt over de onderwerpen die de schrijfster gekozen heeft.

Scoort voor mij wel een voldoende.

*** drie van de vijf sterren :-) 

Gelezen"De laatste brief: Rebecca Yarros

 

Genre: feelgood roman

Jaar: 2019

Samenvatting:  Ella werd op haar negentiende moeder van een tweeling en runt nu, vijf jaar later, een bed & breakfast. Ze heeft per brief contact met Beckett, die met haar overleden broer in het leger zat. Dan komt Beckett zonder dat ze het weet terug van uitzending en gaat hij in haar B&B logeren om haar te helpen. Zij moet daar niets van hebben, ze kan het toch wel alleen? Maar haar kinderen zijn gek op hem.

Mijn mening: In de eerste instantie grijpt het verhaal meteen aan. Het wordt beleefd vanuit de twee hoofdpersonen Ella en Becket. De wisseling is steeds om de paar hoofdstukken en het is in de ik vorm geschreven, afgewisseld met hun briefwisseling, die als rode draad in het verhaal aanwezig is. 

Jammer dat het geheel allemaal wat lang duurt. Er wordt lang om de hete brei heengedraaid. De uiteindelijke liefdescenes halen de heftigheid uit het verhaal weg. Uiteindelijk neemt het verhaal een heel andere wending, die ik persoonlijk wat te heftig vindt waardoor het verhaal toch lager scoort dan ik in het begin van het verhaal dacht. Wel een voldoende. De schrijfstijl is prettig en het verhaal leest wel fijn.

*** drie van de vijf sterren :-) 

Gelezen: Het meisje in de witte kimono: Ana Johns

 

Genre: Roman/ historisch

Jaar: 2020

Samenvatting: Japan, 1957. De 17-jarige Naoko Nakamura wijst de man die haar vader voor haar heeft uitgezocht af en volgt haar hart: ze wil enkel trouwen met de Amerikaanse soldaat van wie ze houdt. Als gevolg van die beslissing wordt ze verstoten door haar familie, omdat de schande van een huwelijk met een buitenlander te groot is. Maar als haar geliefde niet terugkeert van een missie en zij zwanger blijkt, kan ze nergens terecht. Haar vader is onverbiddelijk: ze mag enkel terugkomen naar huis als ze het halfbloed kind dat ze draagt opgeeft…

Amerika, nu. Tori Kovac zorgt voor haar vader in zijn laatste dagen als ze een brief vindt die haar leven op zijn kop zet, en die duizenden vragen oproept over haar vader, over hun familie en over wat ze dacht te weten. Ze gaat op zoek naar antwoorden, een zoektocht die naar Japan leidt…

Mijn mening: Volledig meegesleurd in dit ontroerende verhaal. Het verhaal speelt in het heden en in het verleden en het laat je absoluut niet meer los. In een sneltreinvaart gelezen en overdonderd.

Als kijker van "Spoorloos" heeft dit mij tot de laatste letter geroerd. De menselijke emoties kwamen heel dichtbij omdat we er op zeker moment allemaal mee te maken om je ouders te verliezen. Maar wat als er een brief opduikt en je niet meer aan je vader kunt vragen hoe het zit? 

Een bijzonder emotioneel verhaal gebaseerd op historische feiten. In het nawoord zul je zien dat alles klopt. Echt een aanrader! Zakdoeken bij de hand houden! Deze blijft mij nog heel lang bij!

***** vijf van de vijf sterren! :-) 

Gelezen: Voortvluchtig: Louise Bagshaw

 

Genre: roman 

Jaar: 2010

Samenvatting: Als tieners worden Will en Melissa hartstochtelijk verliefd, maar door tussenkomst van haar familie wordt de relatie beëindigd. Melissa stort zich op haar studie; Will gaat verbitterd in het leger. Jaren later is zij docente in Oxford en hij miljonair in New York, twee verschillende werelden.

Dan wordt de verloofde van Melissa zomaar neergeschoten, en Will is de enige die het verband ziet tussen deze moord en de verdachte dood van Melissa's vader, een professor die een aantal jaar daarvoor is gestorven. Bovendien weet hij wie het volgende doelwit zal zijn: zijn eerste grote liefde… Samen slaan Will en Melissa op de vlucht, op de hielen gezeten door de meedogenloze Lola Montoya, een nietsontziende huurmoordenaar, met slechts één zwakke plek: Will Hyde.

Mijn mening: Tegengekomen in mijn eigen boekenkast. Het enige boek van deze schrijfster dat vertaald is in het Nederlands. Het leest heel vlot weg. Er lopen meerdere verhaallijnen door elkaar die uiteindelijk samenkomen. Het boek is spannend en onderhoudend. Je wilt absoluut weten hoe het afloopt.

De personages blijven door de acties wel wat oppervlakkig, maar bevat wel hier en daar romantiek. Een niet al te gangbaar liefdesverhaal.

*** drie van de vijf sterren :-) 

Gelezen: De brekerjongens: Ellen Marie Wismeman

 

Genre: roman (historisch)

Jaar: 2017

Samenvatting: 1912. Na het overlijden van haar ouders keert de 19-jarige Emma Malloy noodgedwongen terug naar haar geboorteplaats Coal River. Daar aangekomen wordt ze als een bediende behandeld door haar oom en tante en krijgt ze helemaal niets voor haar werk in de familiewinkel. Maar ze heeft het goed in vergelijking met de armoedige mijnwerkers die alleen tegen schandalig hoge prijzen voedsel, kleren en gereedschap kunnen kopen en de mensen met schulden die ze met lege handen terug naar huis moet sturen.

Maar het meest hartverscheurend om te zien zijn de brekerjongens die in het stadje leven; jonge kinderen die de hele dag kool uitzoeken aan een lopende band tussen gevaarlijke machines. Hun met roet besmeurde gezichten herinneren Emma aan haar broertje dat ze lang geleden verloor en er breekt iets in haar. Ze begint met het achterlaten van pakketten met voedsel bij de krotten en scheldt mijnwerkers hun schulden kwijt.

Met haar daden haalt ze zich de woede van de mijneigenaar en de politie op de hals, maar het leidt ook tot een verbond met een charismatische mijnwerker die aanbiedt haar te helpen de waarheid boven tafel te krijgen. De grens tussen wat legaal is en wat rechtvaardig vervaagt, en Emma riskeert alles om haar geweten te volgen.

Mijn mening: Het hele verhaal wordt beleefd vanuit één personage, en dat is Emma, die zich staande moet houden in een klein mijnwerkersdorp. Het is een fictief dorp maar de geschiedenis over de mijnbouw in Amerika is naar waargebeurde feiten beschreven. Als lezer word je meegesleurd in het drama waar kleine kinderen worden uitgebuit. Het is goed en levendig geschreven. 

Alsof je er zelf bij bent. Maar opnieuw is het wel een erg deprimerend verhaal. Toch wil je het wel graag uitlezen.

Drie van de vijf sterren :-) 

 

Genre: roman/oorlog

Jaar: 2015

Samenvatting: ‘Bloei waar je geplant bent’, zei haar oma altijd tegen haar. Maar de 17-jarige Christine Bolz weet dat er een hele wereld op haar wacht buiten het Duitse dorpje waar ze is opgegroeid. Een wereld die ze al heeft leren kennen door muziek, boeken en door Isaac Bauerman, de zoon van de welgestelde Joodse familie voor wie ze werkt. De toekomstdromen van Christine en Isaac worden echter wreed verstoord door de opkomst van het regime van Hitler. Een nieuwe wet verbiedt Christine voor Joden te werken… en om een relatie met een Jood te hebben. In haar verzet haalt ze zich de woede van de Gestapo en de verschrikkingen van een concentratiekamp op de hals.

Mijn mening: Een twijfelgeval moet ik zeggen. Het boek beschrijft een aantal jaren van het leven van een jong Duits meisje in oorlogstijd. Daarbij wordt er veel te veel beschreven over de geschiedenis aan gebeurtenissen waarbij het lijkt dat de personages het aan de zijlijn mee beleven. Door de vele beschrijvingen mist het de diepgang aan wat het met de hoofdpersonen doet. 

Wat juist wel aanwezig was in de andere boeken die ik van deze schrijfster heb gelezen. Best een deprimerend boek. Natuurlijk was er niets moois aan de oorlog, ook niet vanuit de Duitse mensen zelf. Maar heb wel betere gelezen. 

*** drie van de vijf sterren :-) 

Gelezen: Wat ze achterliet: Ellen Marie Wiseman

 

Genre: Roman

Jaar: 2016

Samenvatting: Tien jaar geleden schoot Izzy Stones moeder haar vader dood in zijn slaap. De inmiddels zeventienjarige Izzy weigert haar moeder op te zoeken in de gevangenis en laat haar brieven ongeopend. Haar pleegouders werken in een lokaal museum en vragen haar hulp bij het catalogiseren van voorwerpen die gevonden zijn op de zolder van een al lang geleden gesloten staatsinrichting. Daar, te midden van stapels achtergelaten bezittingen, vindt Izzy een oud dagboek.

In 1929 voelt de achttienjarige Clara Cartwright zich gevangen tussen haar strenge ouders en haar liefde voor een Italiaanse immigrant. Ze wijst een gearrangeerd huwelijk af en haar woedende vader stuurt haar naar een deftig tehuis voor psychische patiënten. Maar als hij zijn fortuin verliest in de Beurskrach, wordt Clara overgeplaatst naar een eenvoudige staatsinrichting. Clara's levensverhaal opent Izzy's hart: wat is de werkelijke reden achter de bizarre daad van haar moeder?

Mijn mening: Onmiddellijk meegezogen in dit intrigerende verhaal. Het wordt beleefd vanuit twee vrouwen. Eentje in het heden en eentje in het verleden. De verhalen lopen parallel  en de vrouwen hebben heel veel met elkaar gemeen. De personages zijn boeiend en komen echt tot leven en ook de mensen om hen heen.

Uiteindelijk komt alles op ontroerende wijze samen. Opnieuw bijna weer in één ruk uitgelezen! Fijne schrijfstijl die je echt meeneemt alsof je er zelf bij bent! Heel graag gelezen!

***** vijf van de vijf sterren!

Gelezen: Het olifantenmeisje: Ellen Marie Wiseman

 

Genre: Roman

Jaar: 2018

Samenvatting: Op een zomeravond in 1931 mag de tienjarige Lily Blackwood voor het eerst naar buiten. Haar moeder neemt haar mee naar het circus. Maar wat Lily niet weet, is dat ze nooit meer thuis zal komen. Meer dan twintig jaar later erft de jonge Julia Blackwood het huis van haar ouders. Voor het eerst komt ze op de zolder, waar ze mysterieuze foto's aantreft van een albino circusmeisje. Ze begint te vermoeden dat haar ouders een donker geheim hadden.

Mijn mening: Bijna in één adem uitgelezen. Het verhaal wordt beleefd vanuit twee hoofdpersonages. Het is alsof je het hele verhaal zelf meeloopt en alsof je de circusvoorstellingen allemaal mee beleefd.

Het is knap en heel onroerend geschreven. De uiteindelijke plot zat ik niet eens aankomen en ik geef het eerlijk toe, moest een traantje wegpinken. Heel erg graag gelezen!

***** vijf van de vijf sterren :-) 

Gelezen: Dood de koning: Sandrone Dazieri

 

Genre: thriller

Jaar: 2019

Samenvatting:Politieagente Colomba Caselli leidt een teruggetrokken bestaan. Gekweld door nachtmerries probeert ze te herstellen van haar bijna-doodervaring bij een bomaanslag, die plaatsvond op de dag dat Dante Torre, haar enige echte vriend, werd ontvoerd. Haar geïsoleerde leven wordt echter ruw verstoord als ze na een verschrikkelijke sneeuwstorm een onderkoelde jongen in haar tuin vindt. Hij kan niet praten en zit onder het bloed. Colomba ontfermt zich over de jongen, die de enige overlevende blijkt te zijn van een brute familiemoord. Ze is vastbesloten om de moordenaar van Tommy's ouders te vinden. Als ze door begint te krijgen waar deze zaak naar verwijst, weet ze dat alleen zij en Dante de waarheid boven tafel kunnen krijgen. Maar dan moet ze haar vriend wel zien te vinden…

Mijn mening: Daar waar ik lyrisch was over de vorige delen, begint in dit laatste deel de klad erin te komen. Niet om de personages, ook niet om de schrijfstijl maar wel over alle gebeurtenissen tesamen. Het is gewoon net een beetje TE allemaal. 

Mensen die je hebt leren kennen in de vorige delen die dan opeens allemaal in hetzelfde complot zitten wat alleen maar groter dreigt te worden. Bij het uiteindelijke einde ben ik het spoor bijster. Dat is erg jammer! Absoluut genoten van de schrijfstijl en de personages, maar blijf met een katterig gevoel achter.

*** drie van de vijf sterren :-)