Gelezen: Het Rosie project: Graeme Simsion

Genre: roman

Jaar: eerste druk 2013
Achterflaptekst: De autistische Don Tillman doceert genetica aan de universiteit. Hij is superintelligent, kan geweldig koken en is op zoek naar een vrouw. Door zijn sociale onhandigheid is hij echter nooit verder gekomen dan een eerste date. Met behulp van een zestien pagina's tellende vragenlijst hoopt hij zijn perfecte partner te vinden.

Dan komt Rosie Jarman in zijn leven: verre van perfect, maar wel intelligent en mooi. En ze is ook op zoek naar haar biologische vader - een zoektocht waarbij Don haar misschien zou kunnen helpen.

Mijn mening: Zelf heb ik een zoon met autisme en zoek ik vaak naar boeken, die erover gaan. Dit vind ik werkelijk de beste. Er is geen uitleg nodig.
Het boek is geschreven vanuit de autistische man zelf. Hoe hij alles wat hij doet beredeneerd en soms berekend. Hoe moeilijk het is om zich in te leven in anderen en hoe hij zichzelf vaardigheden aanleert met hulp van boeken, televisie, films enz. Niet iedereen met autisme is tot zoiets in staat. Mijn zoon heeft naast zijn autisme een verstandelijke beperking. Omdat hij zichzelf redelijk uit kan drukken zie ik wel veel herkenbare dingen.
Het is humoristisch en ook zeer zeker verhelderend! Ik kan niet anders zeggen dan: lees en oordeel zelf!

***** vijf van de vijf sterren voor mij! :-)

Gelezen: Man is stoer, vrouw is hoer: Maria Genova

Genre: roman/ waargebeurd verhaal
Jaar: 2010
Achterflaptekst: Anna droomt ervan filmster te worden. Ze weet nog niet dat haar eigen leven op een zeer dramatische film gaat lijken als ze in handen van een loverboy valt. Waarom blijft een vrouw bij een man die haar verkracht en mishandelt? 'Hij heeft me al een paar keer bedreigd: "Denk erom: als je me verlaat, maak ik je koud. Niemand gaat je zoeken." Ik kan het bijna niet geloven dat ik zijn bezit ben.'

Man is stoer, vrouw is hoer leest als een spannende roman, maar is gebaseerd op een gruwelijke werkelijkheid. Een onthullend boek over wat zich achter de ramen in de hoerenbuurten afspeelt, hoe loverboys jonge vrouwen inpalmen, hoe mooie meisjes als vee worden verhandeld en hoe machteloos de politie meestal is.

Mijn mening: Ik had werkelijk geen idee wat ik kon verwachten toen ik in dit boek begon te lezen. Ik kon het boek niet zien als een spannende roman maar meer als een lang interview, met een vreselijk gruwelijk verhaal. Gaandeweg het lezen merkte ik dat er een band ontstaat tussen het slachtoffer en de ik persoon.
Het verhaal is dan ook werkelijk afschuwelijk. Dat je je echt wel eens afvraagt, waar zijn de buren? Gaven die kindertjes geen signalen af? En dan die vreselijke man met zijn mooie praatjes.
Ik vind het een schande dat dit nog steeds gebeurt. Dat er vrouwen zijn, die zo behandeld worden is te gek voor woorden. Ook kan ik het ongeloof van de ik persoon voelen door ervaringen van mijzelf als kind. Het is een soort harnas wat je aantrekt om het te kunnen vertellen. Anders ga je kapot van verdriet door alles wat is gebeurd.
Ik vind het moeilijk te bepalen om er sterren aan te geven als een boek. Het is namelijk geen ontspanningslectuur om het maar zo te zeggen. Dit is waargebeurd. Het leest verwarrend door e dagboekfragmenten. Daardoor was het soms wat lastig lezen. Anna, die het heeft durven vertellen krijgt van mij vijf sterren voor haar moed om naar buiten te treden!

***,5 sterren 3,5 van de vijf sterren :-)

Gelezen: Een echte vrouw: Michael Berg

Genre: literaire thriller.

Jaar: 2010
Achterflaptekst: Een mistige avond in een voorstadje van Limoges. Tijdens het uitlaten van zijn hond wordt Christophe Bourdes, baas van Radio Limousin Populaire, doodgereden. De politie gaat uit van een ongeluk en zoekt de voortvluchtige bestuurder. Chantal Zwart, een eenendertigjarige journaliste, heeft haar twijfels en start haar eigen onderzoek. Wanneer ze in het verleden van haar chef duikt, stuit ze op een ander onopgehelderd sterfgeval. De speurtocht van Chantal leidt naar een streng katholiek jongensinternaat waar destijds een medescholier van Christophe onder mysterieuze omstandigheden is verdwenen.

Mijn mening: Door de vlotte schrijfstijl pakt het verhaal onmiddellijk. In cursief een geheimzinnige persoon, die het hele verhaal meeloopt in de ik vorm, waarvan je als lezer heel graag wilt weten wie hij is. Want dat het een hij is wordt al wel vrij snel duidelijk.
Het boek maakt nieuwsgierig tijdens het lezen. Het inleven in de hoofdpersoon is niet moeilijk. De meerdere verhaallijnen maken het echt tot een in mijn ogen goed boek. Ik kon het maar moeilijk wegleggen. Als dan ook nog blijkt dat ik de verkeerde persoon verdenk maakt het voor mij tot een verrassend einde! Ik vind het een aanrader!

**** vier van de vijf sterren!

Gelezen: Schijnbewegingen: Floortje Zwigtman

Genre: historische roman
Jaar: 2005
Achterflatekst: Alles wat ik wilde, was een geweldig leven. Een fantastisch leven. Een sprookjesleven. Een volledig gezeur-, gezanik- en gedoe-loos leven. Zonder 'o... hell'-gevoel. Was dat nu te veel gevraagd?

1894, Adrian Mayfield  is zesien jaar en ontevreden met zijn leven en zijn suffe baantje bij Victor Procopius' Herenmodepaleis. Wanneer hij op straat komt te staan, begint hij aan een zwerftocht door Londen, op zoek naar zijn dromen, de Grote Liefde en het Grote Geld.
Maar dat valt niet mee als je voor een penny geboren bent en ook nog eens op mannen valt. Aan alle dromen blijkt een prijskaartje te hangen, maar soms is de prijs wel heel erg hoog...

Mijn mening: Het boek is in de ik persoon geschreven. Het bijzonder vind ik toch wel dat je meteen meegezogen wordt in het verhaal van Adrian Mayfield.
Door de schrijfstijl kan ik het verhaal als een film voor me zien. Ik had helemaal geen idee dat ik zelfs te maken had met enkele historische personen. Maar wel kan ik zeggen dat ik er echt van genoten heb. Hoe moeilijk het is om als homo jongen in die tijd je hoofd boven water te houden, vind ik werkelijk goed beschreven. Ik kon het maar moeilijk wegleggen en ik wil zeker de andere delen ook nog lezen! Omdat ik echt benieuwd ben hoe het de personen verder vergaat.

**** vier van de vijf sterren!

Gelezen: Tweestrijd: Linda Jansma

Genre: Thriller

Jaar: 2012

Achterflaptekst: Hanna's wereldje is perfect. Voor de buitenwereld althans, want al vanaf het begin van haar huwelijk met de rijke en gerenommeerde gynaecoloog Axel Kolman wordt haar leven beheerst door intimidatie, bedreigingen en geweld. Als Sonja, rechercheur bij de Utrechtse politie, tegenover haar komt wonen, raken hun levens ongewild met elkaar verstrengeld. Dit zet een kettingreactie in werking, die niet meer te stoppen is en ongekende gevolgen heeft.....

Mijn mening: Het verhaal greep mij onmiddellijk. Heel mooie realistische personen met wie ik meteen binding voelde. Behalve Axel uiteraard. Ik vind het zo moeilijk om iets te zeggen zonder dat ik iets over de inhoud zeg. Het verhaal van Hanna is aangrijpend en zeer zeker herkenbaar.
De kettingreactie is inderdaad ongelooflijk en het kwam voor mij echt als een verrassing. Het boek leest als een trein en ik kon het maar moeilijk wegleggen, daar ik nog andere verplichtingen had, het verhaal bleef in mijn kop zitten! Een top boek. Ik kan het echt iedereen aanraden!

**** vier van de vijf sterren!

Gelezen: Voor altijd: Susanne Koster

Genre: Young Adult Thriller

Jaar: 2015
Achterflaptekst: Straalverliefd zijn en iemand volledig kunnen vertrouwen, dat is wat Luna zoekt in een relatie. Het lijkt erop dat ze dat gevonden heeft bij Nicolai. Haar ouders en haar kleine broertje kunnen het meteen goed met hem vinden en zelfs haar beste vriendin Quinty wil Nicolai het voordeel van de twijfel geven. Luna zou voor altijd van hem kunnen houden, maar waarom is haar oudste broer ervan overtuigd dat haar vriend niet te vertrouwen is?

Mijn mening: Wel apart om als 44 jarige een young adult te mogen lezen. Ik moet zeggen, door de schrijfstijl pakte het verhaal mij onmiddellijk. Ondanks de ik vorm van elke persoon. Het was heel duidelijk om wie het ging.
Ook om met de personen mee te leven, het heerlijk gevoel van verliefd zijn, wordt zodanig beschreven dat zelfs ik mij weer zestien voelde.
De onderhuidse spanning wordt goed opgebouwd. Ik ging me echt afvragen wat er aan de hand kon zijn. Het heeft mij geboeid tot de laatste letter en ik kon het dan ook echt niet meer wegleggen. Ik heb hem in één keer uitgelezen. Echt een goed boek voor jong en oud!

***,5 sterren ofwel 3,5 sterren van de vijf sterren:-)

Gelezen: Yaad, het meisje zonder geschiedenis: Sarwar Joanroy

Genre: Roman

Jaar: 2015
Achterflaptekst: Het is 1987. Namo, de politiek actieve boekhandelaar, treft voorbereidingen om zijn huwelijk te redden na een ruzie met zijn vrouw die naar haar moeder is vertrokken. Nazdar is thuis aan het repeteren voor haar trouwfeest dat de volgende dag in haar geboortedorp zal plaatsvinden. Friba, de zwangere Koerdische Peshmerga uit Iran, is met haar man Kamaran onderweg naar het ziekenhuis in de stad. De drie weten niets van elkaars bestaan, maar het lot zal hen samenbrengen. De dood zal hen binden. En dan is er nog het meisje Yaad. Wie is zij en wat weet ze van haar eigen geschiedenis? Sarwar Joanroy volgt de lotgevallen van deze mensen vanaf het moment dat ze uit hun dagelijkse leven weggerukt worden en in de woestijn belanden. Hij beschrijft de ontsnapping van Namo en zijn vlucht door de bergen via Iran naar Nederland waar hij tenslotte in Groningen terechtkomt.
De roman is een reis door de zwarte bladzijden in de geschiedenis van Irak, vóór de inval door de Verenigde Staten. Yaad, een meisje zonder geschiedenis drukt je met de neus op de feiten en maakt duidelijk wat het regime van Saddam Hussein met de inwoners van Irak heeft gedaan. Het wordt begrijpelijk waarom dit land tot op de dag van vandaag geen rust kent.
De roman begint in Koerdistan (Irak) en eindigt in Nederland.

Sarwar Joanroy heeft de gebeurtenissen in zijn boek van dichtbij meegemaakt. Zijn roman schetst niet alleen een beeld van de gruwelen van het Iraakse regime maar laat ook zien in wat voor situatie vluchtelingen in ons land terechtkomen. Niet iedereen past zich even goed aan. Het blijkt niet altijd even gemakkelijk oude gewoonten over boord te zetten, ook al zou je dat willen. Yaad, het meisje zonder geschiedenis is een even aangrijpend en indringend als boeiend en leerzaam verhaal. Over de auteur: Sarwar Joanroy is geboren in 1962 in de stad Slemani in Koerdistan (Noord-Irak). Hij woont sinds 1989 in Nederland. Hij werkt in Groningen als psychiater. Yaad, het meisje zonder geschiedenis is zijn debuutroman.

Mijn mening: In het begin van het verhaal werd ik overvallen door in de eerste instantie veel namen en Irakse termen, die overigens keurig vertaald onder elke pagina staan.
Maar zodra ik de personen leerde kennen, wilde ik alleen nog maar doorlezen. Hoe het deze mensen verging tussen alle verschrikkingen, die zij hebben moeten meemaken. Als een film speelde het zich voor mijn ogen af. En dan dringt ook de harde werkelijkheid tot me door. Dit is niet verzonnen, het is wel waargebeurd. De personen zijn verzonnen.
Echter heeft het mij heel diep geraakt. Ik moest het boek af en toe wegleggen. En ik moet heel eerlijk zijn, ik hield het niet droog. Eigenlijk zou iedereen dit boek moeten lezen. Het zet aan tot nadenken. Wat mij betreft lesmateriaal op scholen. Want eigenlijk zijn de verschrikkingen net zo erg als elke oorlog, waarover lesgegeven wordt. Een boek waarover je niet uitgepraat dient te raken. Diep respect.

***** vijf van de vijf sterren!

Gelezen: Pen en Nieuwe inkt: Kasra Parsi

Genre: korte verhalen
Jaar: 2007
Uitgeverij: Free Musketeers
Achterflaptekst: "…Een eigentijds verhaal, waarin de ontmoeting van culturen een grote rol speelt. Deze culturen vormen een mooi contrast in een warm, boeiend verhaal. Een origineel verhaal dat 'blijft hangen'…", schreef de jury van een schrijfwedstrijd waaraan Kasra Parsi deelnam en zijn verhaal bekroond werd als "allerbeste" vanwege: "de originaliteit, de aparte beeldspraken en het ontmoeten van culturen op een niet clichématige manier".
Deze bundel is een verzameling van zes verhalen en ieder verhaal kenmerkt zich op een andere manier en door eigen bijzonderheden.
Een boek over mensen, leven, angst, pijn, verdriet, hoop en kracht. Over vallen en opstaan.
Een bloemlezing van onvergetelijke belevenissen.

Mijn mening: Dit bijzondere boek heb ik destijds gekregen van een collega van mijn man. Ik heb het graag nog eens opnieuw gelezen en het heeft op mij een diepe indruk gemaakt.
De losse verhalen vormen in mijn ogen een geheel. Hoe deze man op de vlucht uit zijn vaderland Iran het heeft moeten overleven in Nederland. Om als asielzoeker eigenlijk opnieuw een gevangene te zijn in een vreemd land, hoe hij huis en haard en familie heeft achter moeten laten, het verdriet, de eenzaamheid en bovenal de bijzondere vrienden, die hij tegenkwam op deze bijzondere weg.
Het is aangrijpend. Ik kon de heimwee door de regels heen voelen. Wat hij meemaakte in Iran, verweven met de bureaucratie in Nederland. Eigenlijk moet iedereen dit boek lezen. Want eigenlijk is het diep triest wat deze mensen moeten doormaken.
Alleen nog verkrijgbaar in de webwinkel bij Free Musketeers.

**** vier van de vijf sterren!

Gelezen: Ysabella: Judith Visser

Genre: novelle
Jaar: 2008/ Rotterdams leescadeau 2008.
Achterflaptekst: Vanaf het moment dat Jill Valens nietsvermoedend de Rotterdamse bibliotheek binnenstapt, is niets meer zoals het was. Ze hoopt daar rust en inspiratie te vinden, en wil even weg uit de stress van haar veeleisende leven als bekend schrijfster. Maar in plaats daarvan heeft ze een onheilspellende ontmoeting en is ze getuige van een dramatisch ongeluk. Is dat allemaal toeval of heeft het een betekenis?

Voor ze het weet is Jill het middelpunt van een zenuwslopende race tegen de klok waarin leven en dood op het spel staan…

Mijn mening: In de eerste instantie dacht ik dat ik het niet uit zou lezen. De hoofdpersoon in de ik vorm en in de eerste instantie leek het een heel verwarrend verhaal.
Maar de schrijfstijl kreeg me toch te pakken en aangezien het een dun boek is, had ik het zo uit. Ik vind het een hele bijzonder verhaal. Ik had nog nooit iets van deze schrijfster gelezen, maar uiteindelijk boeide het mij tot de laatste letter. Het einde was totaal onverwachts en verrassend te noemen! Ik heb erg meegeleefd met de hoofdpersoon. Haar gevoelens waren oprecht. Ik wil zeker meer Judith Visser lezen!

**** vier van de vijf sterren!