woensdag 9 september 2015

Gelezen: zoals de wind waait: Jodi Piccoult


Genre: roman
Jaar: Nederlandse vertaling 2015
Achterflaptekst: Alice, de moeder van Jenna Metcalf, verdween ruim tien jaar geleden onder mysterieuze omstandigheden, terwijl ze in New-England het gedrag van olifanten bestudeerde. Jenna kan niet geloven dat haar moeder haar als peuter zomaar in de steek heeft gelaten. Ze bestudeert dagelijks Alice' aantekeningen in de hoop een aanwijzing te vinden. Ten slotte besluit Jenna de hulp in te roepen van Serenity, een in opspraak geraakte helderziende, en de cynische privédetective Virgil, die destijds betrokken was bij het politieonderzoek. Drie eenzame zielen die lastige vragen stellen en totaal niet voorbereid zijn op de verpletterende uitkomst van hun speurtocht.

Mijn mening: het verhaal greep mij direct aan. Ik vind het wel heel erg moeilijk om het zodanig te beschrijven dat ik niets van de inhoud verklap
Het is namelijk een erg indrukwekkend verhaal. Het einde verraste mij compleet en ik moest een traantje wegpinken. De hoofdpersonen zijn op een bijzondere manier uitgewerkt. Hun gevoelens kon ik bijna meevoelen. De olifantenkudde werd ook prachtig beschreven. Alsof ik naar een indrukwekkende natuurfilm keek met een heel bijzonder einde.

***** vijf van de vijf sterren!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten