Gelezen: Guido Bindels: Brigitte

Genre: Biografie
Jaar: 2015
Achterflaptekst: Emotioneel, hartverwarmend en actueel verhaal over waar het in de zorg op aankomt: de menselijke maat

Haar pasfoto wordt afgekeurd omdat ze er op lacht. Haar bankrekening wordt geblokkeerd omdat ze na achttien jaar nog steeds niet zelf een handtekening kan zetten. En het arbeidsbureau blijft er op hameren dat ze toch echt een baan moet gaan zoeken.
Brigitte kan niet lopen, staan, recht zitten of praten. Ze kan niet zelf eten of drinken en heeft 24/7 zorg nodig. Ze is zo geboren, maar toch moet ze elke keer weer bewijzen dat ze is zoals ze is: een vrolijke meid, met schitterende ogen en een aanstekelijke lach.
Vader en auteur Guido Bindels legt in dit actuele boek op een emotionele, maar tegelijkertijd soms ook humoristische wijze bloot waaraan het ontbreekt in de samenleving. De menselijke maat en een beetje begrip voor elkaar. Brigitte is geen aanklacht, maar vooral een oproep om normaal te doen.
Bindels: “Alle gedoe rond de zorg veroorzaakt veel onrust en angst. Maar we worden geboren met liefde. Angst is daarentegen iets dat we gaandeweg aanleren. Brigitte is altijd louter een en al liefde gebleven. Dat straalt ze uit en geeft ze aan iedereen die het maar hebben wil. Ze laat ons zien hoe de mens in zijn puurste vorm is.”
www.guidobindels.nl


Mijn mening:

Sprakeloos, verdrietig, verbijsterd, met een traan, maar ook humor is dit boek van vader Guido Bindels voor zijn meervoudig gehandicapte dochter Brigitte. Soms moest ik het wegleggen omdat het gevoel te dichtbij kwam. Te dichtbij mezelf. Ik ben moeder van een jongen van 20 jaar met autisme en een verstandelijke beperking. Een volgroeide jongeman van bijna twee meter, die zich gedraagt als een kind van hooguit vier jaar. Wonend in een instelling voor verstandelijk gehandicapten vanaf zijn veertiende jaar.

Het boek beschrijft haar leven vanaf haar geboorte tot haar 26 ste levensjaar. Een kind van wie verwacht werd dat het niets was en niets zou worden. Hooguit twee jaar zou ze worden, maar ze is er nog. Haar levensgeschiedenis maar ook dat van hemzelf en de moeder van Brigitte. Ondanks de scheiding is er respect voor elkaar en staan Brigitte maar ook de andere twee kinderen op de eerste plaats en doen zij de volledige zorg samen.

De liefde voor dit bijzondere meisje, die opgroeit naar vrouw, staat achter elke letter. De ergernis, de boosheid, het verdriet, de machteloosheid en het eeuwige vechten tegen instanties en hun regels maken dit boek voor mij onmisbaar.

Iedere gezonde Nederlander, zou het eens moeten lezen. Hoe wij, ouders van een gehandicapt kind worden gestraft door de maatschappij, door bureaucratie en regels. En hierbij maakt het niet uit of het een kind is met een hoog niveau of een laag niveau. Dat vond ik nog het meest schokkende.

En hoe wij moe gestreden tot op de dag dat wij doodgaan moeten vechten voor onze kinderen, voor een plekje in de “grote boze mensenwereld” want die is er wel degelijk. Alleen staan wij er te weinig bij stil.. Onze maatschappij hangt aan elkaar van getalletjes maar naar de mensen wordt niet meer gekeken. Lees, oordeel en huiver. Want zelfs voor een jonge vrouw, die zichzelf niet kan uitdrukken, niet kan zeggen of ze pijn heeft of verdriet lijkt er geen plek te zijn in de huidige maatschappij. Het heeft mij heel diep geraakt….

Eigenlijk kan ik een boek als deze niet beoordelen met sterren. Toch krijgt het er vijf. Een must read!

http://webshop.elikser.nl/brigitte
 

*****