Gelezen: Spiegeljongen: Floortje Zwigtman

Genre: roman

Jaar: nieuwe uitgave als trilogie 2015.

Achterflaptekst: Londen, mei 1895. Na een romance die te mooi bleek om waar te zijn, is Adrian terug waar hij ooit begon: in de goot. Hij zwerft over straat, met maar één gedachte in zijn hoofd: wraak op de man die ooit van hem hield.
Hierbij krijgt hij hulp van de sinistere lady Kinderly en Paul McBride, een Amerikaanse journalist met een voorkeur voor 'bittere eindes'. Maar McBride en lady Kinderly blijken hun eigen plannen te hebben. Plannen die niet alleen Vincents reputatie in gevaar brengen, maar ook Adrians leven…

Spiegeljongen is het aangrijpende laatste deel van de groene bloem-trilogie, een kleurrijke reis die Adrian en Vincent naar Parijs voert en hen uiteindelijk confronteert met datgene waar ze altijd voor gevlucht zijn: zichzelf.

Hoe kon ik me wreken? Hoe kon ik hem evenveel pijn doen als hij mij had gedaan?
Vincent had me alles afgenomen door één simpel 'Verdwijn. Verdwijn uit mijn huis.' Ik hád niet eens een huis om hem uit weg te sturen.
Mijn enige wapen was het feit dat hij ooit van me gehouden had.

Mijn mening: Ook dit deel deed mij de tijd vergeten. Het was werkelijk alsof ik een film zat te kijken. Het verhaal is meeslepend en het blijft boeiend tot de laatste letter. De personen zijn levendig en doordat er gebruik is gemaakt van werkelijk bestaande personen, lijkt het zelfs echt gebeurd.

En ik denk ook dat het zomaar zo geweest zou kunnen zijn. Eigenlijk is het ook een droevig verhaal van twee geliefden, die niet bij elkaar kunnen zijn omdat de maatschappij het verafschuwd.

Eigenlijk zou dat niet zo mogen zijn, ook niet in de huidige tijd. Een topboek!

***** vijf van de vijf sterren:-)!