vrijdag 28 augustus 2015

Gelezen: Ijskoud: Isa Maron


Genre: thriller
Jaar: 2014
Achterflaptekst: Op een koude novemberdag worden de doorgewinterde rechercheur Maud Mertens en de jonge Kyra Slagter weer samengebracht door een mysterieuze zaak. Twee jonge kinderen verdwijnen op bijna hetzelfde moment. Hoewel de politie met man en macht onderzoek doet, kan dat niet voorkomen dat er de volgende dagen meer kinderen ontvoerd worden. Er is geen enkele connectie tussen de verdwijningen: ze vinden overal in West-Nederland plaats, de kinderen zijn tussen de acht en twaalf jaar oud en er wordt geen losgeld geëist. Diverse Amber Alerts leveren niets op. Hoe meer kinderen verdwijnen, hoe groter de onrust in het land wordt. Voor Mertens vormen de verdwijningen een onwelkome herinnering aan een oude zaak waarin een jong meisje slachtoffer werd. Toch maakt dit juist dat ze verbeten achter de ontvoerders aan gaat. Kyra weet wat het is als een familielid wordt weggerukt en je vol vragen achterblijft: ontvoerd, vermist, vermoord? De zaak spoort haar nog meer aan haar eigen vermiste zus te vinden: vier jaar geleden verdween Sarina, zonder spoor of bericht. Tot Kyra ineens een briefkaart van Sarina ontvangt.

Mijn mening: meteen voel je de spanning als er een jongetje wordt ontvoerd. Het oppakken van de personen, die al bekend zijn uit het eerste deel is geen enkel probleem.
Het is op een zodanige manier geschreven dat je bijna denkt dat het echt is. De gevoelens van de hoofdpersonen zijn echt, die kinderen zijn echt. En je wilt alleen maar doorlezen of dat het goed afloopt. En ik moet eerlijk zijn, af en toe zat ik met tranen in mijn ogen. Mezelf uitscheldend dat het maar een verhaal is. Onwijs genoten en een dikke vijf sterren van mij! Ik wil alle delen lezen!

***** vijf van de vijf sterren! :-) 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten