dinsdag 24 februari 2015

Gelezen: Rani Manicka: De rijstmoeder


Genre: dramatische familiegeschiedenis
Jaar: 2002
Flaptekst: Ik, Lakshmi, werd geboren in  1916 in Ceylon, toen daar nog geesten ronddwaalden, voordat de oprukkende beschaving hen naar het diepst van de jungle verjoeg. Op schoot bij mijn moeder luisterde ik als klein meisje naar haar stem die van gelukkiger tijden verhaalde.
Mijn moeder was van rijke afkomst maar beneden haar stand getrouwd. Ik was haar zon, haar maan, haar sterren, haar hart. En Ceylon was de mooiste plek op aarde.
Ik was volmaakt gelukkig tot mijn veertiende, toen de eerste druppels bloed mijn volwassenheid inluidden. Binnen een dag verandere mijn hele leven. Ik werd uitgehuwelijkt aan Aya, een reus van een vent en moest met hem mee naar Maleisie, vele duidezenden kilometers verwijderd van huis.
Binnen vijf jaar kreeg ik zes kinderen.
Met furieuze energie probeerde ik ons gezin in stand te houden. Tot de Japanners in februari 1942 onze kampong in de buurt van Kuantan bezetten en mijn allerliefste dochter Mohini op onbeschrijflijk barbaarse wijze de dood injoegen.
Daana werd mijn leven opnieuw voorgoed veranderd.

Mijn mening: Een erg indrukwekkend boek. Het heeft me diep geraakt hoe de verschillende generaties als familie met elkaar omgingen maar ook wat een oorlog kapot kan maken. Woorden als schokkend en verdrietig komen onmiddellijk naar boven.
Een tijdloos boek over een vreselijke geschiedenis. De gevoelens van elk familielid apart beschreven. Ik verklap er liever niet teveel over. Ik kan alleen maar zeggen: Lees!

***** vijf van de vijf sterren

Geen opmerkingen:

Een reactie posten