Jaar: 2009
Achterflaptekst: Onheilspellende suspense tegen de achtergrond van het idyllische Toscaanse landschap. Als een toerist laat ze zich op een terrasje bedienen en kiest voor een glas Vernaccia. Deze ochtend hoeft ze helemaal niets. Het zal druk genoeg worden, zodra de eerste gasten zich aandienen, mag ze alsjeblieft genieten van het hier, en nu? De witte wijn glijdt zacht door haar keel, en met de aangenaam warme voorjaarszon op haar gezicht sluit ze even haar ogen.
Ze zal bewijzen dat ze het kunnen. Een succesverhaal maken van deze versie van Het roer om die van hoger niveau is, die niet te vergelijken is met de meelijwekkende figuren die op tv worden gevolgd bij hun internationale afgang. Haar twijfels en angsten lijken met elke slok in toenemende mate onwerkelijk, overbodig en onzinnig. Robbert en zij verdienen deze kans. Ze hebben er keihard voor gewerkt en wie in godsnaam zou hun deze stap misgunnen? Niemand. Ze heeft geen vijanden. Geen enkele.
Het roer om. Een mooier leven. Dat is wat Diana voor ogen heeft. Samen met haar man Robbert en dochter Lieke emigreert ze naar het idyllische Toscane om daar een hotel te gaan runnen. Ze hebben zich perfect voorbereid. Ze kennen de taal, hebben alles zorgvuldig geregeld en niets staat hun geluk in de weg denkt ze.
De droom van een zorgeloos bestaan in een aangenaam klimaat verandert echter in een angstaanjagende nachtmerrie als iemand hun plannen dwarsboomt. Als Diana ontdekt wie er verantwoordelijk is voor het leed dat haar gezin treft, betekent dat niet het einde van het drama. Integendeel: Diana wordt op een gruwelijke manier met zichzelf en haar verleden geconfronteerd. Een verleden, dat ze juist wilde ontvluchten.
Is ze in staat om, koste wat het kost, haar gezin te redden? En zichzelf?
Mijn mening: Ik kon er een beetje moeilijk inkomen, maar ik denk dat het aan mezelf lag. Eenmaal de draad te pakken, liet het me niet meer los. De worstelingen van het verleden van de hoofdpersoon waren echt. Ik kon goed met haar meeleven ook omdat ze echt tot leven kwam. Overigens de rest van het gezin ook.
Naarmate het verhaal vordert wordt het steeds spannender. Krijgt haar man gelijk en zijn de gebeurtenissen toeval?
Meer wil ik over de inhoud niet kwijt. Ik was bijna in tranen op het einde.. Ik heb echt genoten!
***** vijf van de vijf sterren :-)
Ze zal bewijzen dat ze het kunnen. Een succesverhaal maken van deze versie van Het roer om die van hoger niveau is, die niet te vergelijken is met de meelijwekkende figuren die op tv worden gevolgd bij hun internationale afgang. Haar twijfels en angsten lijken met elke slok in toenemende mate onwerkelijk, overbodig en onzinnig. Robbert en zij verdienen deze kans. Ze hebben er keihard voor gewerkt en wie in godsnaam zou hun deze stap misgunnen? Niemand. Ze heeft geen vijanden. Geen enkele.
Het roer om. Een mooier leven. Dat is wat Diana voor ogen heeft. Samen met haar man Robbert en dochter Lieke emigreert ze naar het idyllische Toscane om daar een hotel te gaan runnen. Ze hebben zich perfect voorbereid. Ze kennen de taal, hebben alles zorgvuldig geregeld en niets staat hun geluk in de weg denkt ze.
De droom van een zorgeloos bestaan in een aangenaam klimaat verandert echter in een angstaanjagende nachtmerrie als iemand hun plannen dwarsboomt. Als Diana ontdekt wie er verantwoordelijk is voor het leed dat haar gezin treft, betekent dat niet het einde van het drama. Integendeel: Diana wordt op een gruwelijke manier met zichzelf en haar verleden geconfronteerd. Een verleden, dat ze juist wilde ontvluchten.
Is ze in staat om, koste wat het kost, haar gezin te redden? En zichzelf?
Mijn mening: Ik kon er een beetje moeilijk inkomen, maar ik denk dat het aan mezelf lag. Eenmaal de draad te pakken, liet het me niet meer los. De worstelingen van het verleden van de hoofdpersoon waren echt. Ik kon goed met haar meeleven ook omdat ze echt tot leven kwam. Overigens de rest van het gezin ook.
Naarmate het verhaal vordert wordt het steeds spannender. Krijgt haar man gelijk en zijn de gebeurtenissen toeval?
Meer wil ik over de inhoud niet kwijt. Ik was bijna in tranen op het einde.. Ik heb echt genoten!
***** vijf van de vijf sterren :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten