maandag 6 juli 2015

Gelezen: Een weeskind: A. Pelgrim


Genre: waargebeurd
Jaar: 2012
Achterflaptekst: "Luister goed, jongen, want ik zeg het maar ייn keer: gehoorzaam, wees vlijtig, respecteer je meerderen en wees vroom, opdat het je goed zal gaan in dit tehuis. Anders hebben we nog wel middelen en methoden om je klein te krijgen. Ik ken geen jongen die, als we het voornemen hebben genomen om hem te breken, stand heeft kunnen houden, en velen waren groter, sterker en harder dan jij ooit zult hopen te worden. Als je een bevel krijgt, voer het uit. Ook al lijkt het je vreemd en past het je niet, voer het uit om de liefde van Jezus Christus. Wij fraters zijn de vertegenwoordigers van God op aarde. Wij zijn de wet, je vader en moeder. In het kort: wij zijn de overheersende overheid. God sta je bij."

Met deze woorden werden de weeskinderen in de tijd dat de schrijver van dit boek in tehuizen verbleef ontvangen. De schrijver had op dat moment geen idee wat onder die gehoorzaamheid viel, maar daar kwam hij snel genoeg achter. Misbruik, vernedering, sadisme, pedofilie, het is in de afgelopen tijd regelmatig naar buiten gebracht in verband met instellingen van rooms-katholieke huize. Maar wat er precies gebeurde en hoe erg het was, blijft - nog steeds - vaak in het verborgene. De heer Pilgrim besloot, het deksel van deze beerput te halen. Hij heeft het allemaal zelf ondergaan en werd door chantage en het inspelen op zijn schuldgevoel in een zodanige greep van onmacht gehouden, dat hij geen kant op kon. Het is een onthullend en ontluisterend verhaal, waarin de lezer niets bespaard blijft. Maar het moet verteld worden, vindt de schrijver. Omdat het zowel zijn eigen leven als dat van vele anderen heeft getekend.

Mijn mening: Het is werkelijk gruwelijk.. Dat zijn de eerste woorden, die mij te binnen schieten. Als het boek begint denk je nog, ach ik ben een roman aan het lezen over vroeger. Maar al snel wordt het gezin waarin Ari opgroeit uit elkaar gerukt door de dood van zijn vader.
Wat er daarna allemaal gebeurt is erg aangrijpend. Ik heb het boek een paar keer weg moeten leggen omdat ik gewoon niet verder kon. Het misbruik binnen de katholieke kerk is in opspraak gekomen de afgelopen jaren. De vele beschadigde mensen hebben hun verhaal mogen doen.
Dit boek beschrijft de keiharde werkelijkheid. Wat er gebeurde in een paar katholieke weeshuizen, waar de schrijver zijn jeugd heeft door moeten brengen. Het boek is in duidelijke taal geschreven en zodanig dat je het als lezer voor je ogen ziet gebeuren. Dat maakt het tot een goed boek.
Zelf heb ik de schrijver ontmoet... diep respect voor het lef waarmee dit is geschreven. En mijn medeleven. Want of iemand dit ooit te boven komt.... Daarom krijgt dit boek van mij vijf sterren. Omdat het de keiharde waarheid is.... En ik vind dat dit boek veel gelezen mag worden.

***** vijf van de vijf sterren

Geen opmerkingen:

Een reactie posten