Gelezen: De slapende nimf: Ilaria Tuti

Genre: thriller
Jaar: 2020

Dit is de tekst letterlijk op de achterflap van dit boek. Een tekst die na het lezen van kind 39 absoluut uitnodigt om te willen lezen:

"Mijn naam is Teresa Battaglia en ik ben een commissaris gespecialiseerd in profilering. Cold cases, dat is het enige wat ik nu aankan. Maar deze zaak is complexer dan ik had verwacht. Ik moet erachter komen wat er met De slapende nimf is gebeurd. Dit kan mijn laatste zaak zijn. En voor het eerst in mijn leven ben ik zo bang dat ik niemand kan redden, zelfs mijzelf niet.”

Het is absoluut een must om eerst kind 39 van deze schrijfster te lezen zodat je al iets van de personages weet. Maar ook van de bijzondere schrijfstijl van deze schrijfster.

Het verhaal intrigeert vanaf de eerste bladzijde. De personages worden tot op hun ziel blootgelegd. Deze schrijfster geeft haar personages net dat stukje meer door de manier waarop ze de karakters uitwerkt. Daarbij maakt ze ook nog eens gebruik van de omgeving, een klein dorp waarin zij zelf opgegroeid is nabij de grens met Oostenrijk en Slovenië.

In haar beschrijvingen voel en proef je duidelijk heel veel sfeer waardoor het verhaal diepgang krijgt.

Daarbij kiest ze een onalledaagse personage de zestig jarige Teresa Battaglia die zich vastbijt in een oude moordzaak maar waarin zij zichzelf tegenkomt en haar jongere collega erin meesleurt. Zij kunnen niet altijd even goed met elkaar overweg en dat levert mooie dialogen op, maar er is precies de juiste toon tussen humor en ernst maar uiteindelijk ontstaat er een bijzondere vriendschap.

Het verhaal grijpt je naar de keel maar tegelijkertijd is het ook heel sfeervol. De auteur maakt gebruik van haar kennis van de geschiedenis van de streek en betrekt er oude sagen en legendes in die heden ten dage belangrijk zijn voor de wat oudere bewoners. Een bos en bergrijke omgeving waar vanachter elke boom het gevaar kan schuilen.

De karakters die zichzelf lijken te verliezen omdat de zaak onopgelost blijft tot bijna de laatste bladzijde van het boek. Heden en verleden lopen door elkaar en als lezer voel en proef je bijna de geur die zij op bloemrijke manier uiteenzet. Daarbij verdient degene die dit boek heeft vertaalt ook een pluim omdat er wel degelijk nagedacht moet zijn over de sfeervolle beschrijvingen.

Het is alsof de schrijfster schildert met woorden en de personages met ingewikkelde karakters erin geplaatst heeft alsof ze bij de omgeving horen. Dit alles vormt een bijzonder geheel waarin alle stukjes passen op sfeervol gevoelige wijze. Een ijzersterk geheel wat je niet snel loslaat maar wat beslist aan te raden is om te gaan lezen omdat het echt anders is dan de gemiddelde thriller!