Genre: Dagboek/ Waargebeurd
Jaar: 2008
Achterflaptekst: De 34-jarige Nathalie, intelligent, mooi en begaafd, wordt plotseling weggerukt uit het leven. Haar moeder achterlatend met veel onbeantwoorde vragen. Wat is er gebeurd met haar vlinderkind? Was het zelfmoord of heeft iemand haar daartoe aangezet?
Het niet kunnen accepteren, de wanhoop, verdriet, ongeloof en de vragen over het hoe en waarom. Haar leven dat als een rode draad door het verhaal loopt houdt de herinnering aan haar vast. Al schrijvend probeert de moeder het antwoord te vinden op het raadsel van haar dood.
Een jaar uit het leven van een moeder die haar kind verloor.
Mijn mening: de nachtmerrie van elke ouder, het verlies van je kind. Indrukwekkend en erg emotioneel om te lezen. De chaos in het hoofd aan het begin van een rouwproces. Zelf verloor ik mijn eerste man/ mijn maatje op heel jonge leeftijd.
Heel veel dingen kwamen toch overeen. Ik maakte ook het rouwproces van zijn moeder mee. Het is zwaar, heftig, verwarrend zijn zo wat woorden die mij te binnen schieten. Ik heb Madonna persoonlijk leren kennen en terwijl ik dat boek lees, zit ik weer op het terras in Zuid Frankrijk waar wij elkaar hebben mogen ontmoeten. Na mijn val in het atelier van haar man Jos, werd het bezoek langer dan de bedoeling. Ik heb dit boek gekregen en eigenlijk nu pas kunnen lezen.
Het is niet zomaar een tussendoortje. Je moet ervoor gaan zitten, want je gaat helemaal mee in haar gevoel. Het gevoel van eenzaamheid en de gruwelijke heimwee. Dat komt dichtbij. Soms TE dichtbij. Ik hield het niet droog...
Een heel fijne schrijfstijl, die echt raakt!
**** vier van de vijf sterren:-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten