Gelezen: Ik moet je iets vertellen: Cathy Kelly

Genre: Roman
Jaar: 2006
Achterflaptekst: Achter de blinkend schone ramen en keurige rozentuintjes van Summer Street sluimeren vele geheimen. Faye, een alleenstaande moeder, verbergt iets voor haar tienerdochter Amber. En de dertigjarige Maggie verstopt een geheim voor zichzelf. Wanneer de onstuimige Amber besluit haar toekomstplannen op te geven voor de liefde, en wanneer Maggie naar haar ouderlijk huis terugkeert om voor haar zieke moeder te zorgen, raken hun geheimen in een stroomversnelling. De enige in Summer Street die op alles een antwoord lijkt te weten is hun vriendin Christie. Tot ook háár grote geheim - dat zij zo lang voor haar echtgenoot en haar twee volwassen zoons verborgen heeft gehouden - plotseling wordt onthuld.

Mijn mening: Het is niet een boek wat je even weglegt om later weer op te pakken. Doordat ik het vrij snel gelezen heb, kon ik de verhalen van de verschillende personen wel goed volgen.
Echt een boek voor tussendoor. Een prettige schrijfstijl en hierdoor goed mee kunnen leven met de mensen in Summer Street. Wel jammer dat iedereen geheimen verborgen hield voor anderen. Dat vond ik net een beetje overdreven.
Jammer dat het verhaal met het geheim van Christie lang op zich liet wachten. Ik vond het niet origineel en had al vrij snel door hoe de vork in de steel zat. Ik had verwacht dat dat meer in het boek aanwezig zou zijn omdat het in de tekst op de achterkant specifiek genoemd werd. Maar neemt niet weg dat het een heerlijk boek is voor tussendoor!

*** Drie van de vijf sterren :-)

Gelezen: Vlinderkind: Madonna Leurs

Genre: Dagboek/ Waargebeurd
Jaar: 2008
Achterflaptekst: De 34-jarige Nathalie, intelligent, mooi en begaafd, wordt plotseling weggerukt uit het leven. Haar moeder achterlatend met veel onbeantwoorde vragen. Wat is er gebeurd met haar vlinderkind? Was het zelfmoord of heeft iemand haar daartoe aangezet?
Het niet kunnen accepteren, de wanhoop, verdriet, ongeloof en de vragen over het hoe en waarom. Haar leven dat als een rode draad door het verhaal loopt houdt de herinnering aan haar vast. Al schrijvend probeert de moeder het antwoord te vinden op het raadsel van haar dood.
Een jaar uit het leven van een moeder die haar kind verloor.

Mijn mening: de nachtmerrie van elke ouder, het verlies van je kind. Indrukwekkend en erg emotioneel om te lezen. De chaos in het hoofd aan het begin van een rouwproces. Zelf verloor ik mijn eerste man/ mijn maatje op heel jonge leeftijd.
Heel veel dingen kwamen toch overeen. Ik maakte ook het rouwproces van zijn moeder mee. Het is zwaar, heftig, verwarrend zijn zo wat woorden die mij te binnen schieten. Ik heb Madonna persoonlijk leren kennen en terwijl ik dat boek lees, zit ik weer op het terras in Zuid Frankrijk waar wij elkaar hebben mogen ontmoeten. Na mijn val in het atelier van haar man Jos, werd het bezoek langer dan de bedoeling. Ik heb dit boek gekregen en eigenlijk nu pas kunnen lezen.
Het is niet zomaar een tussendoortje. Je moet ervoor gaan zitten, want je gaat helemaal mee in haar gevoel. Het gevoel van eenzaamheid en de gruwelijke heimwee. Dat komt dichtbij. Soms TE dichtbij. Ik hield het niet droog...
Een heel fijne schrijfstijl, die echt raakt!

**** vier van de vijf sterren:-)

Gelezen: Gestolen liefde gedeeld: Wouter Boon

  Genre: thriller
Jaar: 2011
Achterflaptekst: Larry en Ashton Gordon zijn al jarenlang van elkaar gescheiden. Ze besluiten elkaar weer op te zoeken. Maar omdat Larry door de moordenaar Julius Pedro ontvoerd is geweest, wil Pedro wraak nemen op Larry en zijn hele gezin. Zullen Larry en Ashton elkaar weer levend ontmoeten?

Mijn mening: Het is een goed verhaal. Alleen heel jammer dat het een heel erg dun boek is, met zijn 98 pagina's. Mogelijk als deze schrijver, toen pas twintig jaar en nog volop studerend, het zou herschrijven dat het zelfs wel dikker zal zijn!
Het leest vlot weg, leuke dialogen en humor, maar ook spanning. Het bijzondere is dat de schrijver zijn opa de eerste pagina geschreven heeft en Wouter Boon het verhaal heeft afgemaakt.

*** drie van de vijf sterren :-)

Gelezen: 2050 25 jaar na de herontdekking van de natuur: Marianne van Buitenen

 Genre: Roman
Jaar: 2014
Achterflaptekst: In een toekomstig Den Haag, terwijl de natuur rechten heeft gekregen, cannabis volledig is gelegaliseerd en de bio-industrie is afgeschaft, poogt een jonge vrouw meer te weten te komen over haar overleden vader. Haar moeder vertelde nooit iets over hem, ook haar grootmoeder zweeg. Wat moest er voor haar verborgen blijven enâ ¦ waarom? Voor het eerst in haar leven, wil de bijna vijfentwintigjarige Jolanda een serieuze poging doen om achterhalen wat voor man haar vader was. Wanneer zij voor de viering van â Natuurrechtendagâ met haar moeder enkele dagen naar haar oma in Den Haag gaat, besluit zij haar ogen en oren goed open te houden.

Mijn mening: Ik moest er even aan wennen omdat het in de ik vorm geschreven was en alle personen per hoofdstuk hun eigen ik krijgen. Omdat de opzet heel duidelijk is, heb je al heel snel door wie je zit te lezen. De schrijfstijl is lekker vlot.
Al heel snel leef je met de personen mee. Hier en daar werd iets teveel koffie gedronken, maar de fantasie over de toekomst maakt het wel goed. Ik moet zeggen dat het einde mij dan ook verraste!
Al met al een heel prettig te lezen boek wat heel snel wegleest. Echt heel leuk verzonnen!!

*** van de vijf sterren :-)

Gelezen: Sterf twee keer: Tess Gerritsen

 Genre: Thriller
Jaar: 2014
Achterflaptekst: Rechercheur Jane Rizzoli reist af naar Afrika om een macabere moord te onderzoeken. Terwijl patholoog-anatoom Maura Isles zich buigt over het toegetakelde lichaam van de man, zoekt Jane uit of er een verband bestaat tussen deze moord en de tragedie die zich zes jaar eerder afspeelde tijdens een safari in Botswana.


Mijn mening: Omdat er op de achterkant va het boek stond dat Jane naar Afrika afreist, betrapte ik me erop dat ik zat te wachten wanneer of het zou gaan gebeuren.
Het maakte het zeker niet minder spannend. Hoe heden en verleden samenkomen in dit verhaal en hoe je tot op de laatste pagina op het verkeerde been wordt gezet. Werkelijk geweldig. Eigenlijk hoop ik stiekem dat er nog meer gaan komen. Ik zal de personen nog gaan missen.
Erg genoten van deze serie en ik ga hem zeker nog eens lezen!

***** vijf van de vijf sterren:-)

Gelezen: De laatste sterft: Tess Gerritsen

 Genre: thriller
Jaar: 2012
Achterflaptekst: De levens van drie kinderen raken door extreem gruwelijke gebeurtenissen met elkaar verweven: eerst worden hun families vermoord, daarna hun pleeggezinnen. Ze blijven als enige overlevenden over.

De kinderen worden in veiligheid gebracht op de streng beveiligde kostschool Evensong, een internaat voor zwaar getraumatiseerde kinderen dat is opgericht door leden van de Mefisto Club. Maura Isles vertrouwt de gang van zaken op de school niet en wil dat de zestienjarige Julian 'Rat' Perkins, die ze kent van een eerdere zaak en ook op Evensong verblijft, een ander onderkomen zoekt.

Jane en Maura storten zich op het onderzoek naar de moorden op de families en zetten hun eigen levens op het spel om de kinderen te beschermen. Kunnen ze het gevaar op tijd afwenden?

Mijn mening: Ik denk dat ik deze wat minder vond uit de serie. Niet het lopende verhaal over het privéleven van Rizzoli en Isles en een paar van hun collega's, maar toch die terugkeer van de Mefisto Club. Ik kon er niet zoveel mee. Wel vond ik het einde verrassend en toch hee bijzonder! Het liep dan wel weer anders dan ik verwachtte. Toch nog steeds veel leesgenot! Mooie dialogen, humor, spanning, zoals in de rest va de serie. Een sterretje minder maar toch heel graag gelezen!

**** vier van de vijf sterren:-)