Genre: Misdaadroman
Jaar: 2010
Reddingswerkers hebben Mats gered na
een val in een diepe ijskoude kloof in een gletsjer.
Hij herinnert zich nog maar weinig en
samen met een psycholoog probeert hij zijn leven weer op te bouwen.
De zoektocht naar zijn verleden leidt
hem naar een vrouw die Sarah heet en over wie hij droomt.
Hij reist haar achterna naar
Schiermonnikoog en heel langzaam komt zijn verleden terug.
Maar is Sarah wel de vrouw die hij zich
herinnert?
Het verhaal is een vervolg op de
misdaadroman “ijs”. Het is wennen aan de schrijfstijl mogelijk
omdat de schrijver een Belg is. De zinsvolgorde is anders dan
gebruikelijk waardoor het even duurde voordat de draad een beetje
duidelijk werd. Je leert een aantal personages kennen die met elkaar
te maken krijgen op het waddeneiland Schiermonnikoog. Heden en
verleden komen aan de orde. De personages worden allemaal tegen
elkaar uitgespeeld maar voor wie spanning zoekt duurt het allemaal
heel lang. Er wordt behoorlijk veel verteld over het eiland zelf.
De reden waarom wordt tijdens het lezen
wel duidelijk maar het haalt het tempo uit het verhaal weg. Naarmate
het einde nadert lijkt het er toch op dat het eerste deel gelezen
moet worden omdat er puzzelstukjes missen die het verhaal tot een
geheel maken.
Het is geen dik boek en voor wie van
spanning houdt is dit niet het juiste boek. Er wordt best veel
verteld over het eiland en de natuur maar dat haalt het tempo uit het
verhaal.
Psychologisch zit het echter wel heel
goed in elkaar. Wat hebben de personages met elkaar te maken? Waarom
gedragen ze zich zoals ze doen? Dat zijn de vragen die je als lezer
geboeid houden waardoor je de neiging krijgt om de beschrijvingen
over het eiland over te slaan.
De woordvolgorde en de zinsopbouw is
een tikje anders dan de boeken van Nederlandse auteurs. Op de een of
andere manier krijg je daardoor het gevoel dat vooral dialogen niet
erg lekker lopen omdat niet duidelijk werd wie er wat zei of je moet
het stukje nog eens lezen.
Toch scoort het boek wel een voldoende
omdat het een origineel verhaal is en de verhalen die de personages
bij zich hebben het wel boeiend maken. Toch hadden het verhaal ijs
en zand mogelijk wel in één boek gepast daar het net lijkt of er
stukjes missen terwijl er in het boek zelf uitdrukkelijk staat dat
het een op zichzelf staand verhaal is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten