donderdag 18 januari 2018

Gelezen: Het spel van de engel: Carlos Ruiz Safón

Het spel van de engel
Genre: Roman
Jaar: 2008
Samenvatting: 'Een schrijver vergeet nooit de eerste keer dat hij een paar munten of een loftuiting accepteert in ruil voor een verhaal. Nooit vergeet hij de eerste keer dat hij het zoete gif van de ijdelheid in zijn bloed voelt en gelooft dat, als hij er nu maar in slaagt zijn gebrek aan talent voor iedereen verborgen te houden, de droom van de literatuur in staat zal zijn hem een dak boven het hoofd te verschaffen, een warme maaltijd aan het einde van de dag en, waar hij het meest naar hunkert: zijn naam gedrukt op een miezerig stuk papier dat ongetwijfeld langer zal leven dan hij. Een schrijver is veroordeeld tot de herinnering aan dat moment, omdat hij dan al verloren is en zijn ziel een prijs heeft.'

In het turbulente Barcelona van de jaren twintig krijgt de jonge broodschrijver David Martín, geobsedeerd door een onmogelijke liefde, het aanbod van een mysterieuze uitgever om een boek te schrijven zoals nog nooit geschreven is, een boek dat de wereld zal veranderen. De tol die David hiervoor moet betalen is echter torenhoog.
David, zijn vader bruut vermoord, zijn moeder niet meer dan een schim op afstand, raakt als kind verzeild in het Kerkhof der Vergeten Boeken. Daar stuit hij op het sinistere, religieuze boek Lux Aeterna, verschenen bij de Parijse uitgever Andreas Corelli – Davids opdrachtgever – en geschreven door ene Diego Marlasca. Ooit behoorde Davids huis met de toren toe aan deze onfortuinlijke advocaat, die zich geheel op het schrijven toelegde, tot hij onder duistere omstandigheden thuis om het leven kwam. Spoedig blijken er tussen hemzelf en Marlasca meer parallellen te bestaan dan David kon vermoeden ...

Mijn mening: Ik kon dit boek bijna niet meer wegleggen. Opnieuw het hoofd erbij houden. Al was de schrijfstijl niet zo bloemrijk als het vorige deel, de Spaanse namen maakten het soms wat lastig om te lezen. Maar dat was dan ook het enige. Het zit bijzonder knap in elkaar en aan het einde van dit verhaal blijf je als lezer achter met een bijzonder gevoel. Ik ben niet goed in staat om dit onder woorden te brengen.
Ik wil het ook niet, omdat ik daarmee het leesplezier wat je aan dit boek hebt teniet doe. Wel heeft het een diepe indruk op me gemaakt. En ik zal het zeker meerdere keren lezen omdat ik het gevoel heb dan weer iets nieuws te vinden waar ik overheen gelezen heb. Blij dat ik ze zelf in de kast heb staan!

***** vijf van de vijf sterren!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten