Genre: Waargebeurd/ oorlog
Jaar: 2018
Samenvatting: In april 1942 wordt een jonge Slowaakse Jood naar Auschwitz gedeporteerd. Lale Sokolov staat vanaf dan bekend als gevangene 32407. De SS-officieren benoemen hem tot 'Tätowierer', tatoeëerder. Tweeënhalf jaar lang is hij degene die van duizenden gevangenen een nummer moet maken. Zoals van Gita, vanaf dan gevangene 34902. Terwijl hij gedwongen wordt haar te brandmerken, kerft zij haar naam voor altijd in zijn hart. Na drie jaar wordt Gita op dodenmars gestuurd en komt Lale in een ander kamp terecht. Beiden weten te ontsnappen en gaan op zoek naar elkaar. Gedurende zeventig jaar zwijgen Lale en Gita over het begin van hun relatie. Pas na Gita's dood durft Lale hun uitzonderlijke overleversverhaal te delen.
Mijn mening: Ik heb een zwak voor waargebeurde verhalen. Ik vind het erg moeilijk om een mening te geven over verhaallijn, schrijfstijl, personages, dialogen en wat er nog meer te zeggen is over de inhoud van een boek. Met verhalen over de oorlog ben ik helemaal voorzichtig en zeker als de gruwelijkheden voor de hoofdpersonen aan de orde van de dag waren.
De manier waarop dit verhaal naar buiten is gebracht is vooral net alsof je er zelf middenin staat. Dat maakt een diepe indruk op mij. En bedenk ik me weer hoe gelukkig wij onszelf mogen prijzen dat we in een vrij land leven. En ook hoe vrij wij zijn om te zeuren en te klagen over dingen die ons dagelijks overkomen. Dit verhaal van twee geliefden die elkaar leren kennen in Auschwitz zet je met beide benen op de grond. Een aanrader om te lezen en op je in te laten werken. Een boek als deze krijgt vijf sterren van mij.
***** vijf van de vijf sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten