donderdag 12 november 2015

Gelezen: Zwart water: Corine Hartman


Genre: thriller
Jaar: 2010
Achterflaptekst: Frederique van Ostende is een befaamd violiste. Overal waar ze optreedt mag ze staande ovaties in ontvangst nemen, en in binnen- en buitenland oogst ze lovende kritieken op haar gepassioneerde spel. Ook de carrière van haar man Davide staat in de vijfde versnelling; hij is betrokken bij het Mose-project in Venetië, een groots plan om de overstromingen te lijf te gaan in deze historische stad. Zijn ultieme uitdaging. Onder het rimpelloze oppervlak van een succesvol leven blijkt echter een groot verdriet schuil te gaan. Verdriet dat de symfonieën en sonates van Frederique een ondertoon geeft van schuld en spijt. In korte tijd worden drie mensen op gruwelijke wijze vermoord. Het onderzoek van inspecteur Kees-Jan van Aerendonck leidt steeds weer in de richting van Davide en Frederique. Van Aerendonck is een ervaren rot in het vak, maar zelfs hij staat voor een raadsel. De oplossing laat zelfs het duistere water in de Venetiaanse lagune niet onberoerd...

Mijn mening: omdat het verhaal tussen heden en verleden door elkaar liep, was ik bang dat ik de draad niet te pakken zou kunnen krijgen. Maar niets was minder waar. Het boeit tot de laatste letter.
Verdriet, wanhoop, doodsangst, boosheid, alle menselijke gevoelens komen aan bod. 
Het verplaatsen in de hoofdpersoon kostte dan ook geen enkele moeite. Het is heel moeilijk om meer te zeggen omdat ik echt niets over de inhoud kwijt wil. Een top boek. Ik heb genoten!

***** vijf van de vijf sterren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten